Twee jaar geleden schreef ik er al over: De hitte doet veel met de mens, ze wordt kriegelig, irritant, men kan nergens meer tegen, kwetst andere mensen (misschien onbedoeld) en ze zijn het overzicht kwijt.
De zon is voor de meeste mensen onder ons een geweldige opkikker; anderen worden er depressief en gestrest van.
Omdat de hitte nu al een aantal weken aanhoudt (het begon toch al in maart of april?), en het al vanaf juni niet meer serieus geregend heeft, begin ik mij toch wat zorgen te maken. De verwachting is namelijk dat deze tendens nog een tijdje aanhoudt, waardoor het tekort aan neerslag alleen maar groter wordt.
Hoe lang houdt het warme zomerweer stand? We kunnen geen koffiedik kijken, het KNMI kan het ook niet echt voorspellen. Maar wat ik lees is er goed nieuws: er is regen op komst. Zaterdag is het eerst warm en vrij zonnig, in de middag zijn er wolken en vallen er een paar regen- en onweersbuien. Het is dan beduidend koeler bij een matige westenwind. De dagen daarna houdt de hittegolf aan, het is droog en zonnig met zomerse temperaturen. Landinwaarts is het maandag nog tropisch warm, dinsdag koeler en een bui.
Voor de zon liefhebbers zal die regen wellicht niet aangenaam zijn, voor anderen (waaronder mijzelf) zal het een verwelkoming zijn! Ik heb al gezegd, ik ga buiten staan zonder jas, in koele kleding en laat de regen zijn gang gaan. Ik kijk er alvast naar uit!
Maar er nog iets wat mij zorgen maakt en dat schreef ik dus aan het begin. Mensen worden kribbig, gestrest, depressief. Depressief? Ik hoor het jullie zeggen! Ja zeker wel, depressief.
Als ik mijzelf als voorbeeld mag nemen?
Ik voel mij sinds de hitte een wrak. Ik kan amper nog wat, mijn benen die de diagnose Lipoedeem hebben gekregen, willen niet meer, mijn werk lijdt er onder, maar ook mijn gemoedstoestand lijkt te verslechteren.
De zomer duurt voor mij eeuwenlang, zeker als de hitte aanblijft.
Ik heb al de diagnose erfelijke depressie, maar ik kan er makkelijk zomer/zondepressie aan toevoegen.
Ik heb het eens opgezocht en ik kwam dit tegen:
“Depressieve gevoelens in de zomer kunnen samenhangen met verschillende factoren. Een mogelijkheid is dat het dag-nachtritme ontregelt raakt doordat het zo lang licht is. Daarbij slapen veel mensen slechter in de zomer. Ook kan het zo zijn dat sombere gevoelens meer opvallen, omdat we vrolijk ‘horen’ te zijn.
Net als bij andere depressieve gevoelens speelt erfelijkheid bij seizoensgebonden depressie een rol.”
Het klopt enigszins wel.
Met deze hitte krijg ik soms zonder duidelijke reden, een vreemd gevoel en voel mij ontzettend deprie; de gedachten dat ik mijzelf wat aan wil doen, zodat ik van die hitte af ben, komt weleens langs. Wees niet bang, het zijn gevoelens die ik gelijk opzij kan zetten. Maar ja, iedereen is blij behalve ik.
En ik ben de enige niet: 0,1 procent van de Nederlanders heeft volgens het Fonds Psychische Gezondheid last van een zomerdepressie. Zo’n 17.000 mensen in ons land kampen als de dagen lengen met gevoelens van somberheid.
Het ergste vind ik nog de clichés die ik hoor:
– Jeetje, kan jij niet tegen de zon?
– kop op, je moet er van genieten!
– Over een dag of wat wordt het aangenamer hoor!
– Ach, voordat je het weet is het winter!
– etc.
Mensen vatten het niet, mensen kunnen niet begrijpen dat er anderen zijn die niet tegen de warmte (nu hitte!!) kunnen. Ze weten niet wat het met je kan doen. Hun willen de zon en niets anders dan alleen de zon!
Dat is precies wat de meeste mensen willen. Geen onweer, storm of regen / en alsjeblieft vandaag geen windkracht negen / geen mist en ook geen kou / ik wil enkel warme zonneschijn van jou vatte Willeke Alberti al piepjong doch kernachtig samen in het liedje De weerman (1963). Want van de zon wordt een mens toch oprecht gelukkig van?
Goed weer lijkt mensen in een goede stemming te brengen.
Het leven.
Het weer is maar één aspect van ons leven en, van een afstand bezien, misschien niet eens een heel belangrijk aspect. Of toch wel?
Het is maar hoe je er zelf naar kijkt, uit welke hoek, van welke positie, vanuit welke plek.
Naar mijzelf kijkend moet ik het er mee doen, ik zal wel moeten. Ik blijf stug wachten op een verkoelende regenbui, de koudere lucht, de herfst en de winter. De depressieve gedachten laat ik komen en gaan.
Maar mocht je mij spreken en ik klink niet helemaal vrolijk? Heb dan een beetje begrip en bedenk dat niet iedereen op dit moment het zonnetje in huis is.
(©) Angela van der Ploeg
26 juli 2018