Mijn enigste broer is overleden in december 2007, hij is 56 jaar geworden.
In de opleiding Mediumschap (gevolgd van 2007 t/m 2009) is de foto van mijn toen net overleden broer gelezen en de volgende dag zou ik naar zijn graf gaan omdat ik niet bij de begrafenis aanwezig was.
Moet ik van te voren even vertellen dat ik dit zelfde jaar afscheid heb genomen van mijn familie. Daarna heb ik geen overlijden kaartje gekregen van mijn schoonzus.
Ik heb dit gerespecteerd en ben dus niet naar zijn begrafenis geweest.
Nu de lezing van de foto:
“Mijn broer is geboren met een hele sterke persoonlijkheid maar door de manier waarop hij is grootgebracht is hij dit kwijtgeraakt. Door allerlei omstandigheden in zijn verdere leven heeft hij deze persoonlijkheid nooit meer kunnen terugvinden.
Voor zijn overlijden heeft mijn broer mij graag willen zien want hij vond het bijzonder jammer dat het zo allemaal moest gaan. De omgeving waar hij zich toen in verkeerde (zijn vrouw dus en ik denk ook wat zussen van mij) vonden dit niet nodig en hielden hem hier van af. Zelf had hij de kracht niet om er tegen in te gaan en om de lieve vrede te bewaren liet hij het dus maar.
Zijn begrafenis is niet zo als hij zelf wilde, wel dat hij zou worden begraven en zo maar hij had liever gehad dat zijn vrouw mij wel een kaart had gestuurd want hij had mij er graag bij willen hebben.
Hij vertelde dat als ik naar zijn graf zou gaan, hij er ook zou zijn.
Hij heeft een meisje bij zich van een jaar of 6,7 en ze heeft blond haar met krulletjes. Het is niet duidelijk of hij haar begeleidt of andersom.
(Moet ik vertellen dat bij mij vorig jaar ook een meisje gezien is met dezelfde omschrijving, wel heel apart dus)”
Er kwam nog meer uit maar ik laat het hierbij.
Vrijdag 14 december. 
Wij, Bouke en ik zijn naar zijn graf geweest. Omdat ik niet bij zijn begrafenis geweest ben kon ik niet weten waar zijn graf zou zijn. Wel welk kerkhof.
We lopen daar en ik zeg, ik bel mijn moeder wel even om het te vragen. Terwijl ik bel wordt mijn hoofd constant een richting op getrokken. Ik moest elke keer naar een plek kijken waar wij helemaal niet stonden op dat moment.
Ik bel mijn moeder, niet thuis. En ik maar kijken naar die plek in de verte. Ik vatte het niet. Toen ik toch maar 1 van mijn zussen belde om het te vragen, wilde haar man (mijn zwager dus) uitleggen waar hij ongeveer moest liggen. En plots viel bij mij het kwartje en ik zei: Laat maar, ik weet het al!
Het was dus die plek waar ik elke keer al naar moest kijken!!
Wij hebben daar even bij zijn graf gestaan, ik had 1 rode en 1 witte roos gekocht en op zijn graf gelegd.
Opeens zag ik energie, ik zei het tegen Bouke, maar die zag het niet.
De energie bewoog en het voelde opeens goed zo, ik wist dat het mijn broer moest zijn. Hij heeft zich aan zijn woord gehouden!
Daarna zijn we naar mijn moeder geweest, die 14e december.
Ik heb mijn moeder verteld van de foto lezing van de foto. Mijn moeder werd aardig stil en toen vertelde ze dat mijn broer de laatste tijd vaak bij haar kwam en dat hij haar heeft gezegd dat hij mij graag wilde zien maar dat hij werd tegen gehouden door de mensen uit zijn omgeving, waaronder zijn vrouw.
Om de lieve vrede te bewaren had hij zich daarbij neergelegd.
Toen ik dit hoorde, weet je, het is eigenlijk niet te bevatten, toch?
Maar door dit alles is al mijn twijfel verdwenen die er nu nog was. Want diep in mijzelf, mij innerlijke wist ik dit wel.
(C) Angela van der Ploeg
6 april 2017