Het was ergens in 2006. Op onze slaapkamer stond een rode retro radio die ik in 1998 had gekregen van mijn baas waar ik toen werkte. Het was een radio waar 6 giga batterijen in moesten.
Als je mijn verhaal over de energiebol/orb hebt gelezen (zie zoom, zoom, zoom….) dan weet je dat de jaren voor 2006 niet erg fijn zijn geweest. Van veel lichamelijke en geestelijke pijnen tot ambulance ritjes naar het ziekenhuis aan toe. Het jaar 2005 was het negatieve hoogtepunt van mijn algehele lichamelijke gesteldheid en de energiebol die mij de boost gaf die ik nodig had.
In 2006 ging het dus met stapjes beter met mij.
Op een nacht hoorde ik allerlei muziek afspelen, het genre pop en andere leuke muziek; het ging de hele tijd door. Nu woonde wij in die tijd op een hoek van een straat waar weleens jongeren stonden die na het uitgaan nog even met elkaar aan het babbelen waren. Soms met de auto draaiende zodat ze nog muziek konden luisteren. Toen ik dus al die muziek hoorde, stond ik op uit bed om te kijken of er weer jongeren stonden. Maar de straat was leeg. Ik ging mijn bed weer in en viel in slaap met op de achtergrond de muziek. 
De volgende avond hoorde ik het weer, muziek van Marco Borsato tot Queen, van Goldplay tot James Morrison. Ik kon de muziek mee neuriën, maar ik bleef het apart vinden dat ik de muziek hoorde. Want hoe vaak was ik mijn bed al niet uit geweest om te luisteren waar de muziek vandaan kwam? En hoe vaak ben ik daarna niet naar Bouke zijn nachtkastje gelopen om te luisteren of zijn wekkerradio soms op muziek stond?
Op een dag vertelde ik Bouke dat ik muziek hoorde. Ook hij dacht gelijk aan de jongeren in de straat, maar nee..dat kon het niet zijn.
Ook zijn wekkerradio werd helemaal onderzocht maar dit bleek de oorzaak niet te zijn.
In een nacht hoorde ik weer de muziek; ik werd het eigenlijk een beetje zat. Want hoe leuk kan muziek zijn, maar als je niet weet waar het vandaan komt, dan is de leukigheid er wel vanaf. Ik stond dus op uit bed en liep heel zachtjes naar de wekkerradio van Bouke omdat ik toch weer het idee kreeg dat het daar vandaan moest komen.
Ik moest langs de vensterbank lopen waar de retro radio stond. En opeens hoorde ik: klik. Een soort klik als je aan een knop draait om iets uit te zetten, in dit geval een knop van een radio. Ik keek om naar de radio…..eh……hu?
ik lep terug naar mijn kant van het bed en ik hoorde geen muziek meer. Ik viel weer in slaap.
De volgende dag heb ik het voorval aan Bouke verteld. We hebben de radio onderzocht, had deze al die tijd aangestaan?
We deden het klepje open waar de batterijen inzaten en we zagen dat die batterijen allemaal aan het condenseren waren. En gezien hoe ze eruit zagen was dit al een tijdje aan de gang. Het batterijzuur was overal, zo smerig! Dus de radio had nooit kunnen werken!
We hebben daarna die vieze batterijen eruit gehaald en afgevoerd.
Vanaf die tijd heb ik geen muziek meer gehoord en zijn mijn oren nog beter gaan horen.
Mijn idee is dat “ze” (en met “ze” bedoel ik mijn gidsen) vanaf de tijd dat de energiebol/orb mij heeft bezocht, bezig zijn (geweest) om mijn zintuigen nog beter te maken dan ze al waren om mijn werk als medium/dierentolk uit te kunnen voeren.
Want na dit geval kwam er nog veel meer op mijn pad, waar ik later nog weleens over zal schrijven.
(©) Angela van der Ploeg
27 april 2019